A very personal blog

maligayang pasko! (pasensya na at konyo ang entry na ito)

@ kakabalik ko lang galing ospital.
i spent 4 days in an un-airconditioned ward! haha ang arte diba… anyway. i figured it’s better without aircon (but i still prefer a private room kahit walang aircon basta private)since it’s kinda cold naman. and besides, i have fever that time so i hardly sweat. >__>; wenk.

@ i already started feeling bad saturday pa lang, but i ignored it! i even exercised! yan tuloy, lumala. the next morning, masamang masama na ang pakiramdam ko but i still insisted on going to church. ayun, sa bread of life kami nagsimba (crossroads77) and it was freakin cold there. ayun, dahil nga nilalagnat na pala ako, nagchchill ako sa kinauupuan ko. para akong sinasapian. shortly before the mass ended, i excused myself and went out. 11am nun eh, matindi ang sikat na araw! on a regular basis siguro isusumpa ko ang tindi ng init but because i needed to feel warm that time, pumunta ko sa sasakyan at dun nagpa-ihaw. grabe, ang sarap mainitan pag super nilalamig ka. take note, di pa ko pinagpapawisan. >___>; ganun ka lamig ang nararamdaman ko.

@ edi umuwi kami… ayown! 39 ang temp ko! whaaapak!! haynaku, todo panic si inay. ako naman, mega talukbong… “Lord! Lord! what have i done to deserve such misfortune!”

@ kinagabihan, sinugod ako sa fairview gen. hospital. dun muna kasi mura… di pa kasi bayad ung quarterly fee ng health card ko. edi sana nakapag-FEU kami.. libre pa. huhuhu. but then FGH is fine, mas mabilis nila ako maasikaso kasi onti lang tao. wenkwenk.

@ edi yun, mega chill ako. as in chill, nanginginig sa lamig, sa tindi ng impeksyon ng dugyot na sakit na ito (UTI).

@ ako man, di ko mawari kung san ko napulot ang aswang na komplikasyong ito. ineexpect ko nga tonsilitis kasi masakit lalamunan ko at usually yun lang ang sanhi ng lagnat ko… but no…nononoooo. ewan. di naman ako mahilig sa softdrinks, junkfoods, salty foods… weird talaga. gayunpaman, nagkulang talaga ako sa TUBIG. ok TUBIG, peace.

@ ayon. so mula sunday, which is december 23 hangang kanina…. nakaconfine ako! in short, sa OSPITAL NA AKO NAG PASKO!! nice diba? hahaha pero oks lang. huhuhuhu hahaha.

@ yun nga lang… di na ako pinayagan magparty sa bahay… e dapat ngayon yung barkada xmas party namin dito sa haus…. hehehe yun, pinagchange venue ko na lang sila. super grateful pa ako kasi super understanding nila… huhuhuhu I LOVE YOU BTS!!!! 🙂

@ hmmmmhmmmhmmmhmmm… shempre pag may sakit ka wala kang gana kumain diba? grabe mejo naenjoy ko to. weird kasi kumakain si terai sa harap ko ng masarap ng spaghetti at hindi man lang ako natatakam o naiinggit! ang galing! sana laging ganon! hahaha ayoko na mag diet.

@ I QUIT BEING AN APPLE FRIEND (pag dinner)

@ haaay. sobrang nauseated ako all throughout! tapos tinurukan pa ako ng gamot na anti suka ata yun… so sukang suka na ko, sasabog na ulo ko sa sakit… buelo ako ng buelo sa inodoro, walang lumalabas. napamura talaga ako!

@ sana sumuka na lang ako ng sumuka tapos bigyan ng lang ako ng hydrite… mas ok yun. mas gagaan loob ko. imbis na buong araw masakit ulo ko tapos di naman ako makasuka.

@ dahil sa pagpupumilit ko sumuka. nasugatan ang lalamunan ko. the agony, pare. di na nga ako makalulon, bawat lulon ko pa mahapdi. huhuhuhuhu

@ hehehehe. okok. ok na ko. haba na ng storya ko.

@ after more than 10 years ngayon lang ulit ako naconfine! hahhahaha

@ nanaginip ako ng maganda kagabi! pero nagising akong umiiyak, pero maganda parin sya… ginising kasi ako nung nurse e… tapos nung natulog ako…. CONTINUATION pare! ang galing! mas kilig na yung kasunod… ayoko ikwento. i won’t mention names… even though the odds of them reading this is high. bwahahaha

@ ok. alang alang kay inay at sa kanyang insecurities na unti unting pinapatay ng kurso ko ang aking kalusugan, lilipat na akong diliman.

@ shempre… conditional parin.

@ciao.