A very personal blog

club day nnaman!!

kauuwi ko lng galing skul. club namin kanina… i thought our presentation was a disaster but… feel ko ok lng… if not for one violin who keeps on ruining the mood. oh NERO! kung ikaw lang ang kagroup ni jack cguro pinapatay mo na sha! pero good LORD at kami ang ka group nya…hindi namin sha ibeblame for a job NOT well done. haaayy… we really need more practice!!! pero MORE as in further enahncement of tming and skills rehearsed by OURSLELVES. hindi sa bahay ng kung sino, hindi sacafe, hindi sa kung saan saan. at ayoko na magpraxctice pag WEEKDAYS!!!

grabeh tlga… alam ko na hindi sha manhid.. pero sana maintindihan nya na nakakabwisit na ung pagpaplan nya para sa group. i know she’s just trying to help. pero hindi eh.. hindi na sha nakakatulong. dahil sa practice namen… hindi ako nakapag-aral sa music, pinoi at chem quiz the day after. and i’ll have to really budget my recess tym to finish the tesalations and music homework. see? maxadong na occupy ung study tym ko. pagdating ko sa bahay. yan.. sininat ako… i really forced myself to study pero shempre hindi ppyag si mommy chka sakit ng ulo ko grabeh.. sobrang pagod na pagod ako… -_-

haayyy.. jack i hope you’ll learn ur lesson. kung mabibigyan ng tamang pagkakataon.. prangkahan na tlga toh. kung kelangan kong putulin ung beanstalk na inaakyat mo para lang maging magkalevel tayo ng pag-iisip ang comprehension sa matter na toh.. gagawin ko. stop acting like the whole world needs you. dahil wala sa US… nasa pilipinas ka… ndependent people ang kasama mo. meaning… they’ll scarcely ask for YOUR help. leave them alone.

further rantings on the next post.